Moje ostatnie wpisy

  • cisza...  ::

    48 miesięcy temu

  • Zegnaj...  :: odszedl wspaniały aktor....Paweł Kr&oacute;likowski...<br />zawsze bedziemy go pamiętali za rolę Kuseg

    48 miesięcy temu

  • miasto nocą...  ::

    48 miesięcy temu

  • wieczorna pocztówka z Krakowa...  ::

    49 miesięcy temu

  • Natura..własnie na przekór...  :: Idź i uśmiechaj się. Na przek&oacute;r. Na co dzień. Na zdrowie....

    50 miesięcy temu

  • Bard...Włochy  :: Wlochy...miejscowość i gmina we Wloszech,region i dolina Aosty.

    50 miesięcy temu


Albumy

Aby wykonać akcję musisz się zalogować.

Jeżeli nie masz jeszcze konta zarejestruj się.

Aby wykonać akcję musisz się zalogować.

Jeżeli nie masz jeszcze konta zarejestruj się.

promyki....

promyki....

Aparat: NIKON CORPORATION - EXIF
Model: NIKON D90
Przys?ona: f/5.0
Ogniskowa: 65.0mm
Na?wietlanie: 1/4000
ISO: 2500

Włącz muzykę/film

 

Link do wpisu:

Komentarze

wredota
104 miesiące temu

Niebo skryte chmurami – nagle pojaśniało,
I letni promień słońca wyjrzał tak nieśmiało
I wokół taka jasność… I serca się grzeją…
Jak bardzo tego słońca wszystkim brakowało.

Bo słońce to jest życie… To nasza nadzieja,
Że nie zaginą w mroku dusze zabłąkane,
Bo słońce to jest radość, której dzisiaj trzeba,
By nie zbłądzić na ścieżki – losem – poplątane.

Tam gdzie słońce – tam uśmiech i radosne twarze,
Tam nawet smutas musi uśmiech czasem rzucić,
Bo smutku w świetle słońca nie da się zatrzymać,
Wręcz – należy go wtedy z serca wprost wyrzucić.Więc świeć moje słoneczko – nie tylko przez chwilę,
Lecz świeć przez całe życie – jasno… wyraziście
A wtedy wszyscy będą szczęściem się obdarzać...Jestes tym moim promyczkiem i moim szczęściem

wredota: Niebo skryte chmurami – nagle pojaśniało, I letni promień słońca wyjrzał tak nieśmiało I wokół taka jasność… I serca się grzeją… Jak bardzo tego słońca wszystkim brakowało. Bo słońce to jest życie… To nasza nadzieja, Że nie zaginą w mroku dusze zabłąkane, Bo słońce to jest radość, której dzisiaj trzeba, By nie zbłądzić na ścieżki – losem – poplątane. Tam gdzie słońce – tam uśmiech i radosne twarze, Tam nawet smutas musi uśmiech czasem rzucić, Bo smutku w świetle słońca nie da się zatrzymać, Wręcz – należy go wtedy z serca wprost wyrzucić.Więc świeć moje słoneczko – nie tylko przez chwilę, Lecz świeć przez całe życie – jasno… wyraziście A wtedy wszyscy będą szczęściem się obdarzać...Jestes tym moim promyczkiem i moim szczęściem

odpowiedz

wredota
104 miesiące temu

to co dzisiaj dałas to jest zarąbiste jak nie wiem co

wredota: to co dzisiaj dałas to jest zarąbiste jak nie wiem co

odpowiedz

trzezwyumysl
104 miesiące temu

śliczne promyki ;)

trzezwyumysl: śliczne promyki ;)

odpowiedz

basia
104 miesiące temu

wredota:
to co dzisiaj dałas to jest zarąbiste jak nie wiem co


dziekuje Pawle

basia: wredota: to co dzisiaj dałas to jest zarąbiste jak nie wiem co dziekuje Pawle

odpowiedz

Dodaj komentarz

nick/imię:

Zaloguj się, jeśli masz już konto.
Zarejestruj się za darmo, jeśli go nie posiadasz.

treść komentarza:

Komentuj

Poleć to zdjęcie znajomym

promyki....  ::

Podaj swój adres e-mail

Podaj adresy e-mail znajomych

Napisz wiadomość

Przepisz kod z obrazka:

 

Znajomi

19 & 21.01

Park Śląski w Chorzowie

Gdzieś na Mazurach

Pozostałe (47)

Ostatnie komentarze

Otrzymane|Napisane

Ostatnio odwiedzili